Παρατηρήσεις από 12ετή χορήγηση κλοζαπίνης σε άρρενες ψυχωτικούς ασθενείς
ΜΑΡΙΑ ΔΙΑΟΥΡΤΑ - ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΟΥ*, ΣΑΒΒΑΣ Γ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ**

Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής 15ο Ψυχιατρικό Τμήμα Δ/ΤΗΣ: Dr Σάββας Γ. Τσιτουρίδης
*Αναπλ. Δ/ντής Ψυχ/τρος
**Δ/ντής Ψυχ/τρος

Περίληψη
Εκτιμήθηκε το αποτέλεσμα θεραπείας με κλοζαπίνη (μέση ημερήσια δόση 381,7±61,5 mg) που χορηγήθηκε σε 134 χρόνιους ψυχωτικούς ασθενείς (μέση διάρκεια νόσου 19,3±7,9 χρόνια) επί διάστημα μέχρι και 12 χρόνια (1987-1999), λόγω ανεπιτυχούς θεραπείας με άλλα αντιψυχωτικά ή σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών από αυτά.

Βελτίωση παρουσίασαν 91 ασθενείς (67,9%), οι 66, μάλιστα (49,3%) σημαντική βελτίωση μέχρι πλήρους ύφεσης της ψυχοπαθολογίας που αφορούσε θετικά και αρνητικά συμπτώματα, παρετείνετο δε και πέραν του έτους μετά την έναρξη της θεραπείας με κλοζαπίνη.

Σε 43 (32,1%), η θεραπεία διακόπηκε πρόωρα, σε ορισμένους απαιτήθηκε συγχορήγηση άλλων φαρμάκων, ενώ 9 (6,7%) ενεφάνισαν μη ελέγξιμες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Επιπλέον, 41 (48,7%) από τους ασθενείς που συνέχισαν κλοζαπίνη έναντι 9 (18,4%) στους οποίους διακόπηκε, παραμένουν σταθερά εκτός Νοσοκομείου κατά το τέλος της παρακολούθησης, με σημαντικά μικρότερη μέση διάρκεια ενδονοσοκομειακής νοσηλείας ανά έτος διάρκειας νόσου (4,4±4,8 έναντι 6,1±4,4 μήνες).

Συμπερασματικά, επιβεβαιώνεται και από την παρούσα μελέτη ότι η κλοζαπίνη είναι αποτελεσματικό φάρμακο με ικανοποιητική σχέση κίνδυνος/ωφέλεια.

Πλήρες κείμενο